Category: Humans of Roosendaal

Naam: Debbie
Leeftijd: 19 jaar
Studie: derdejaarsstudent aan de Pabo
Hobby: Hockey

Debbie leeft in een wereld met gescheiden ouders. Ondanks dat haar ouders al meer dan 10 jaar geleden gescheiden zijn, heeft het nog altijd veel invloed op haar planning en doen en laten.

“Mijn ouders hadden vaak ruzie. Mijn moeder vertelde me dat mijn vader al jaren niet meer van mijn haar hield. Hij bleef bij haar voor ons, de kinderen. Rond het einde van 2008 hadden mijn ouders voor de zoveelste keer ruzie, eigenlijk om niks. Uiteindelijk liep het dusdanig uit de hand dat mijn vader er klaar mee was, voor hem was de maat vol. Al de ruzies en discussies waren hem niet meer waard. Hij schreeuwde naar mijn moeder dat hij wilde scheiden. Mijn broertje en ik waren hierbij. Mijn moeder raakte in paniek en ook mijn broertje en ik waren erg geschrokken. We wisten niet wat ons overkwam.

Op diezelfde middag zou ik gaan lunchen en daarna naar een vriendin gaan. Nadat mijn vader had verteld dat hij wilde scheiden kreeg ik geen hap meer door mijn keel. Ook heb ik de afspraak met mijn vriendin afgezegd. Ergens wist ik dat het beter zou zijn en dat de ruzies vanaf nu afgelopen zouden zijn, maar toch voelde ik me erg verdrietig.

Mijn moeder woonde op dat moment in Roosendaal. Zelf heb ik hier altijd gewoond en deze stad voelt als mijn thuis. In eerste instantie vertrok mijn vader, hij was de initiatiefnemer. Hij woonde vervolgens tijdelijk in een bungalow. Uiteindelijk is hij ingetrokken bij zijn nieuwe partner. Zij wonen niet in de buurt van Roosendaal en daarom heb ik besloten om bij mijn moeder te blijven wonen.

Ik ben ontzettend blij voor mijn vader dat hij een nieuwe partner gevonden heeft. Ik mag zeker niet klagen, maar toch voelt het niet altijd even prettig. Op sommige momenten botst het. Het feit dat zij niet mijn echte moeder is maakt het op dat moment nóg erger. Ik wil haar niet afkraken want ik weet ergens dat ze haar best doet, maar helaas klinkt het gewoon niet goed tussen haar en mij.

Ondanks dat is de scheiding van mijn ouders niet kan benoemen als een vechtscheiding, was het ook zeker geen pretje. Mijn ouders hebben nog altijd geen goed contact met elkaar. Het is beter als ze elkaar vermijden. Ze zijn nooit meer écht goed met elkaar geweest en naar mijn idee gaan ze dat ook niet meer gaan worden. Het liefst zie je als kind natuurlijk dat je ouders normaal met elkaar om kunnen gaan, ook na een scheiding. Als ouder is dat ook wat je het liefst wil, maar soms gaat dat gewoon niet.

In mij  geval is het beter is dat mijn ouders uit elkaar zijn. Ondanks dat vind ik het moeilijk dat mijn ouders op belangrijke momenten voor mijn broertje of mij niet eens naast elkaar kunnen zitten. Ook even kort met elkaar praten zit er niet in. Dit is iets wat ik graag anders had gezien. Ik vind het nog wel lastig om naast mijn vrienden, school en werk ook nog activiteiten in te plannen met mijn ouders, maar ik heb de situatie geaccepteerd. Het is hoe het is.”

Naam: Thomas Spinder
Leeftijd: 20 jaar
Baan: Eigen merk en webshop (Savency)

Thomas Spinder is een jonge ondernemer met zijn eigen webshop. In de afgelopen jaren heeft hij een webshop opgebouwd genaamd Savency. Op deze webshop verkoop hij eigen ontworpen petten.

“Op mijn 12^e begon eigenlijk al met ondernemen. Ik ontwierp toentertijd logo’s voor bedrijven. Per logo kreeg ik 2 euro en hiervan haalde ik vervolgens frikandellenbroodjes in de middag. Vanuit daar kreeg ik interesse in het maken en beginnen van een webshop.

Toen ik 16 was wilde ik een website maken gespecialiseerd in petjes. Ik had het plan om petjes van allerlei merken in te kopen, en die vervolgens te verkopen op mijn website. Door de hoge kosten liep dat wat anders dan verwacht. Ik ben verder gaan brainstormen en zo kwam ik bij Savency uit. Ik begon met ontwerpen van petten die ik op de markt wilde brengen. Dit was helaas niet zo makkelijk als het leek. Ik heb veel onderzoek moeten doen over materiaal, goede investeringen, winst maken en ontwerpen maken. Ik heb een baan gezocht en met het geld dat ik daar verdiende ben ik gaan investeren in mijn eigen onderneming.

Mijn passie voor ondernemen begon al vroeg. Vroeger werd ik erg gepest. Via het ondernemen en het bezig zijn probeerde ik een uitweg te vinden, en dat lukte. Ik kon hier mijn ei in kwijt. Toen het pesten voorbij was, merkte ik dat ondernemen niet alleen een uitweg was. Het bleek niet alleen een uitlaatklep te zijn, maar ook iets wat echt in me zat. Toen wist ik het zeker: dit is waar ik mee door wil gaan. Op mijn 18^e verjaardag ben ik gestopt met school en heb ik me ingeschreven bij de Kamer van Koophandel.

Mijn omgeving reageerde in eerste instantie niet heel enthousiast. Mijn beste vriend vroeg zich af of stoppen met school wel een goed idee was en mijn ouders waren er al helemaal niet blij mee. Dit motiveerde mij om aan hen te laten zien dat ik het wel kon en dat dit een goed idee was. Naarmate de tijd verstrekte, kregen mijn ouders er steeds meer vertrouwen in. Nu zijn mijn ouders super trots op mij en op wat ik bereikt heb.

Het leukste aan ondernemen vind ik de wisselvalligheid, de mensen die ik ontmoet en de successen die ik boek. Ik krijg veel waardering voor wat ik doe. Dit geeft mij weer meer doorzettingsvermogen en motivatie.  Het lijkt me tof om in de toekomst een grotere collectie te hebben verspreid over meerdere winkels. Daarnaast hoop ik dan fulltime te kunnen werken binnen mijn eigen onderneming en dat ik hiervan te kunnen leven.”